Władysław Drapiewski, to wybitny artysta i malarza wielu mazowieckich oraz dobrzyńskich kościołów.
Od 1899 roku kształcił się w Szkole Malarstwa Kościelnego (Schule für religiöse Malerei) w Kevelaer oraz na berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych. *12.11.1876 Gacki koło Świecia, †30.12.1961 Pelplin. Bracia: malarz Leon Drapiewski, *1.8.1885, †6.7.1970 Poznań, członek „szkoły monachijskiej“, i Kazimierz Drapiewski (*1889). Władysław rozpoczął naukę w Szkole Malarstwa Kościelnego w Kevelaer w 1899 roku. Jego nauczycielem był Friedrich Franz Maria Stummel (1850-1919), malarz dekoracji wnętrz kościelnych „szkoły dusseldorfskiej“ pozostający pod wpływem twórczości Nazareńczyków. Kształcenie kontynuował na Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie i na paryskiej Académie Julian. W 1904 roku udał się do Włoch, gdzie studiował dzieła mistrzów malarstwa renesansowego. W latach 1908-1935 był członkiem monachijskiego Stowarzyszenia Sztuki Sakralnej (Verband für religiöse Kunst). Jego brat Leon 4.11.1908 roku wstąpił do Klasy Rysunkowej na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych (Königliche Akademie der Bildenden Künste); studiował u Petera Halma (1854-1923). Później pomagał Władysławowi w realizacji jego prac. W roku 1918 Władysław osiadł w Pelplinie. W 1928 roku papież Pius XI odznaczył go Krzyżem Laterańskim w dowód uznania za zasługi w dziedzinie ściennego malarstwa sakralnego. Z kolei w 1958 roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim św. Grzegorza przez papieża Piusa XII. – Władysław Drapiewski należy do najwybitniejszych twórców ściennego malarstwa sakralnego. Pracował głównie w diecezjach płockiej i chełmińskiej. W latach 1904-1914 oraz po roku 1920, posługując się farbami mineralnymi, stworzył wybitne polichromie w stylu neorenesansowym w katedrze w Płocku; poza tym był także autorem projektów tamtejszych witraży. W 1913 roku wykonał polichromie ścienne w kościele w Czerwińsku nad Wisłą - w stylu neorenesansowym neogotyckim i secesyjnym. Do roku 1935 realizował projekty polichromii w kościele w Łucku oraz w Pułtuskiej Kolegiacie. W jego dorobku artystycznym znajdują się także obrazy olejne: malowidła ołtarzowe oraz portrety dostojników kościelnych. Jego prace znajdują się w Muzeum Diecezjalnym w Płocku.
Znawcą tajników malarstwa Drapiewskiego jest dr hab. Sylwester Piędziejewski z Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, który od 2004 r. zajmuje się konserwacją polichromii artysty z Pelplina w różnych miejscach. W ostatnich latach czynił to m.in. w kościele w Skołatowie, Sobowie i w płockiej katedrze. Uważa, że na sukces Drapiewskiego złożyła się z jednej strony jego osobowość, a z drugiej technika malarska i stosowanie farb mineralnych Keima z ich delikatną kolorystyką, idealnie sprawdzających się w polskich warunkach klimatycznych. Ważną rolę odgrywała zgodna współpraca w zespole architektów i malarzy. Drapiewski nie był sam, świetnie się rozumiał z Szyllerem, Brücherem. Malowali z nim też jego bracia.
Firma KANNENBERG miała zaszczyt brać udział w konserwacji resturacji polichromo tego wielkiego mistrza.
W ramach prac przeprowadzono:
- oczyszczenie powierzchni przy użyciu m.in. suchej pary oraz środków chemicznych,
- usunięto wtórne kity cementowe,
- odsalanie powierzchni malowideł,
- podklejenie odspojonych tynków,
- miejscową wymianę desek na kolebkach,
- uzupełniono ubytki: tynków, warstwy malarskiej oraz powierzchni pozłacanych,
